Szalony bieg moich myśli
czas nie sprzyja nam
gdyby tak usiąść leniwie
na progu wiekowego domu
tchnąć weń nowe życie
ożywić przestrzeń
i martwą wodę
zajrzeć w siebie
sny prorocze
nierealnie przychodzą
nadnaturalne znaki wyznaczające przyszłość
gdyby nauczyć się słuchać ich uważnie
żyć w promieniach słońca
w zgodzie z naturą
serca otworzyć
to co przed nami nieuniknione
czeka nas wszystkich
Skrzydła zmierzchu
obejmują mój świat nieprzyjazny
przytul mnie mocno
pogrążymy się spokojnie
w sen zaklęty
szybując w przestworzach nadziei
marzeń niespełnionych
jak cicho
wieczorny wiatr zabrał niepokoje
słyszę rytm naszych serc
muskasz dłonią moje włosy
uśmiecham się do ciebie
myśli błądzą bezwiednie
powoli odpływa świat
zabierz mnie do swoich snów
otul czułością
błądzić chcę z tobą w pastelach nocy
kołysana szeptem słów
kruchością wrażeń najdelikatniejszych
dotykiem dłoni
smakiem ust
już późno
melancholię naszych snów
zamykam iskrą nadziei bezszelestnej
modlę się do wiatru i słońca
o purpurę świtu i błękit poranka
nie szukam już potwierdzenia
wiem
Tańczę z marzeniami
przy dźwiękach mazurków Chopina
dotykam zmysłami wiatru i słońca
ziemi rozgrzanej
i łąk ukwieconych
wiatr trąca struny
traw szeleszczących
słyszę pieśni mojego dzieciństwa
chłonę zapach dojrzałych zbóż
smakuję wspomnienia
cienie z mojej przeszłości
mienią się barwami szczęścia
powiewem wspomnień radosnych
dobroci
i wzorców niedościgłych
w moim ogrodzie marzeń
każdy dzień jest ważny chwila każda
chcę dawać i brać
słyszeć muzykę lasów i pól
w dłonie chwytać świat
