Podróż magiczną
odbyć chcę
za horyzont myśli
do miłości bezwarunkowej
i wolności bez granic
uciec pragnę
do krainy dzieciństwa
marzeń i snów bajecznych
choć wokół szarość dnia
wciąż dotykam
słonecznej strony życia
nadzieja ciągle obecna
otula i przenika mnie
światłem istnienia
może już pora
budować most
by przejść
na drugi lepszy brzeg

Dotyk powietrza
i płynność wody
natarczywość ognia
i nieruchomość ziemi czarnej
oto żywioły
wypełniające duszę moją
i ciało potargane życiem
harmonii potrzebuję
z prawem do miłości
i szacunku
bez zawirowań i zniewolenia
lęków i trosk
bez kłamstw manipulacji
i ograniczeń
moją przestrzeń magiczną
tęsknoty
kłębiące się w głowie
wypełnia czuła muzyka
na smyczki i fortepian stworzona
kołysząc pragnienia ukryte
w czeluściach duszy
na cóż mi konwenanse
gdy skrzydła rozwinąć chcę
by poszybować w przestworza
i skryć się przed światem zawistnym
zanurzyć w wonnym oddechu
łąk ukwieconych
w krainie ukrytych tęsknot
gdzie wszechświat
może być najpiękniejszą muzyką