Gwiazdy płoną
niebo krwawi
anioły moich pragnień
znieruchomiały
by zakwitnąć piekłem
i niebem
ból miażdży ciało
jazgot myśli natrętnych
kołacze nieustannie
odchodząc
położę poduszkę
z piany oceanów
i nakłutego bólem nieba
pod umęczoną cierniem
głowę

Oddech rwie się z uwięzi
dokąd
serce rozpościera swe skrzydła
dokąd
pośród ścian głuchego świata
sporne racje
snu odłamek zagłuszył
wyboistą drogą marzeń
pójdziemy we mgle
po omacku
ponad morzem fałszu
szanujmy mgłę
bo wolno w niej błądzić
a my przecież
jesteśmy oczyszczeni
mając grzechotkę
do zagłuszania
spornych racji
więc dokąd

Odszedłeś w ciszę
boję się jej
myślę o Bogu
i o Tobie Tato
Popatrz
znów spadła gwiazda
jak wtedy
gdy odszedłeś Ojcze
dzisiaj szepczę do Ciebie
jak niegdyś
patrząc w Twoje
szare łagodne oczy
a Ty spracowaną dłonią
gładzisz moje płowe warkocze
tyle już lat minęło
nie ma Cię tutaj
myśli o Tobie bledną
a życie
w smutku walkę toczy
łzy już wyschły
ciemność pojaśniała
a cisza

jawi się szeptem Twoim
ja znów szukam gwiazd
na niebie
naszych gwiazd Ojcze

Boję się ciszy
myślę o Bogu
o gwiazdach spadających
i wieczności ciemnej

DLA OJCA MOJEGO – tak niewiele, ale zawsze z ogromną miłością….30.12.2012.

Dwadzieścia jeden minus cztery
magiczne słowa znane Ci
dwadzieścia jeden minus cztery
to wiara, miłość, świat przez łzy
dwadzieścia jeden minus cztery
nadzieja, żal i z marzeń sny.
Dwadzieścia jeden minus cztery
modlitwa pragnień – ja i Ty

Ty skrzydłem oczu pieścisz duszę
płaszczem bezpiecznym otulasz mnie
biegnę do Ciebie w marzeniach moich
dotykam,tulę to jesteś Ty?

Dwadzieścia jeden minus cztery
modlitwa marzeń – ja i Ty
dwadzieścia jeden minus cztery
okrutny świat nie sprzyja mi
dwadzieścia jeden minus cztery
przeznaczeń naszych, głodu serc
dwadzieścia jeden minus cztery
ból i nadzieja, nicość jest.