MIASTO MOICH MARZEŃ
Spalone miasto moich marzeń
plugawe maszyny zwane ludźmi
wyrównują ziemię naszego świata
w zgliszczach odnajduję
okruchy szkieletów
naszej miłości
odbudujemy dom
którego nie było
może zawładną nami koszmary niebytu
ziemia już nie zadrży
ptaki nie odfruną
będą oni i ty
a może gdzieś ja
najważniejsze potwory maszyny
zwane ludźmi
zgrzytać będą szyderczym śmiechem
i szczęście trwać będzie
na tym najlepszym ze światów