ŻYCIE JAK SŁOWO
Schodzimy ze sceny
kurtyna opada
chociaż
teatru
nikt nie zamyka jeszcze
kruchość życia
przeraża
zabraknie jednego oddechu
jednego skurczu serca
drgnienia powiek
życie
jest jak słowo
wyrwane z kontekstu
zimne bolesne krótkie
jedno