PŁOMIEŃ ŻYCIA
Reflektor życia
jak lśniące oko cyklopa
omiata mnie światłem
choć jestem skazana
na bezruch i mrok
odmówię powrotu
tamten świat
pociąga
i straszy zarazem
granica snu i jawy
zaciera się
emocje
uśpiony sad
czarna ściana lasu
bezwietrzna noc
i płomień
który wciąż płonie
jak życie