PRZENICOWANA DUSZA
Poezja pochłania moja energię
mam prawo być inna
oswajam dawną złość
biedną młodość
przeplecioną nieśmiałością
i szczęścia spokojem
emocjonalną starość
sinusoida doraźnych przeżyć
cieniem się kładzie
na duszy mojej
uchylam wieko pamięci
odzywają się
wciąż te same demony zła
chcę stworzyć mocną pozycję
kiedyś pozwolę ci zajrzeć
w skomplikowany labirynt
przenicowanej duszy
teraz jednak
zbuduję bezpieczny szkielet
moich wartości